فرآوری و مولایت زایی آندالوزیت میشدوان بافق

در این تحقیق امکان سنجی فرآوری و مولایت زایی کانسنگ آندالوزیت میشدوان بافق مورد مطالعه قرارگرفته است. در مطالعات اکتشافی انجام شده در منطقه، ذخیره ای بیش از یک میلیون تن ماده معدنی با عیار متوسط 15% آندالوزیت برآورد شده است. ولی مطالعات کانی شناسی انجام شده در قالب این طرح، نشان داده است که درصد ماده معدنی گروه آندالوزیت در این کانسنگ کمتر از حدود مورد نظر بوده است و بخش عمده کانی های گروه آندالوزیت را کانی سیلیمانیت تشکیل داده است. با انجام مطالعات صحرائی و تهیه نمونه از بخش های مختلف کانسار، نمونه اولیه ای با عیار حدود 10% سیلیمانیت برای انجام مطالعات بیشتر تهیه گردید. پس از انجام مطالعات مقاطع نازک تهیه شده از این کانسنگ، نمونه اولیه به دو فراکسیون تقسیم شد. آزمایش فرآوری به روش های ثقلی (میز لرزان) و جداکننده مغناطیسی بر روی فراکسیون355-150 و آزمایش های فلوتاسیون بر روی فراکسیون 150-75 انجام گرفت. شیب و فرکانس بهینه میز لرزان جهت رساندن درصد al2o3 از 20% به 42% به ترتیب 14 درجه و 50 هرتز به دست آمد. درصد al2o3 کنسانتره میز لرزان بعد از جدایش مغناطیسی با زاویه تیغه 70 درجه و شدت 8/4 آمپر به 62% افزایش یافت. با آرایش مجدد محصول میانی حاصل از جدایش مغناطیسی با زاویه تیغه 80 و شدت 8/4 آمپر، درصد al2o3 به 52% رسید. با ترکیب دوکنسانتره فوق، درصد نهایی al2o3 به 58% رسید و بازیابی جدایش بر حسب al2o3، 45% گردید. آزمایش فلوتاسیون با استفاده از کلکتورهای aero825، aero801 و fs2، موجب افزایش عیار al2o3 از 18 به 46 درصد گردید. و بازیابی جدایش 72% شد. عملیات مولایت زایی در دماهای مختلف (1400، 1500 و 1550 درجه سانتی گراد)، زمان های مختلف (1، 5/1، 2و 5/2 ساعت) و دانه بندی های مختلف (300-، 150-، 75- و 38- میکرون) بر روی کنسانتره انجام گرفت. دمای پخت بهینه، c°1550، زمان پخت بهینه 5/1 ساعت و دانه بندی زیر 38 میکرون به عنوان دانه بندی بهینه انتخاب گردید.